اس ام اس عاشقانه سری ۴

مرا هم یاد کن آن شب که من در زیر خاک سرد تنهایم . . .

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


برنگرد،

 که بر نمی گردی تو هیچوقت

 نمی خواهمم داشته باشمت،نترس

 فقط بیا

 در خزان خواسته هام

                کمی قدم بزن

                              تا ببینمت

 

 دلم برای راه رفتنت تنگ شده است...

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


امشب تمام حوصله ام را

در یک کلام کوچک

از تو

خلاصه کردم

ای کاش می شد

یک بار

تنها همین یک بار

تکرار می شد!

تکرار

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 

وقتی دل تنها کالائیست که خدا شکسته ی آن را می خرد

پس چرا من به دست کسی که دلم را شکست بوسه نزنم؟!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 

رفتی دلم شکستی این دل شکسته بهتر            پوسیده رشته ی عشق از هم گسسته بهتر

من انتقــام دل را هرگــــــز نگیـــــرم از تو              این رفتــه راه ناحــق در خون نشستــــه بهتر

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


کاش گل بودی تا به تلافی همه ی بدیهایت تو را پرپر میکردم

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


چند روز پیش نشستم خلوتمو کشیدم... دیدم تو خلوته من دیگه جایی نداری...

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


شب شرابی خوردم و مستی مرا در بر گرفت , دوریت آمد به یادم , هستیم آتش گرفت.

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


قلب من تقدیم به کسی که هر از گاهی یادی از دل خسته ما می کند.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ما که همسایه اشکیم ولى با دل تنگ ..... گر لبى خنده کند یاد شما مى افتیم .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دلم شکسته تر از شیشه های شهر شماست

                                                              شکسته باد آن که دلش این چنین می خواست....

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

شانه هایم زیر بار غم شکست

شاخه های سبز امیدم شکست

عشق ما در شیشه فرهاد بود

عشق شیرین ریشه اش در باد بود

هیچ کس حرف صداقت را نزد

هیچ کس دل را بر این دریا نزد

یک نفر امروز در چشمم شکست

یک نفر بار سفر بست و گسست

یک نفر با خاطراتم دور شد

یک نفر با قصه ها محشور شد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 

در این بازار نامردی به دنبال چه می گردی؟ .....

 نمی یابی نشان هرگز تو از عشق و جوانمردی ......

برو بگذر از این بازار ، از این مستی و طنازی .....

 اگر چون کوه هم باشی در این دنیا تو می بازی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


دل ز دستم رفت و جان هم بی دل و جان چون کنم
سرّ عشقت آشکارا گشت پنهان چون کنم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هر که خوبی کرد زجرش میدهند
هر که زشتی کرد اجرش میدهند
باستان کاران تبانی کرده اند
عشق را هم باستانی کرده اند
هرچه انسانها طلایی تر شدند
عشق ها هم مومیایی تر شدند
اندک اندک عشق بازان کم شدن
نسلی از بیگانگان آدم شدند

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

طرحی ز موج بر دل مردابیم بکش.......

امشب دلم بهانه دریا گرفته است...!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


دیگر دلم از سنگ حوادث نهراسد/ این کاسه صد بسط به کرات شکسته است

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نخواهم کشت دل را ، از چه باید بگذرم از تو ؟
سراسر باده ی عشقم ، سراپا ساغرم از تو
شهامت می کنم اما ، نه در ترکت عزیز دل
نمی گردددمی حتی ، جدایی باورم از تو
منم از سر گذشته آب تر ، در غرق این اقرار
به زخم عشق خون گشته تمام پیکرم از تو

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


تو با اغیار پیش چشم من می در سبو کردی

 

من از بیم شماتت گریه پنهان در گلو کردم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

کاش هرگز در محبت شک نبود
    تک سوارمهربانی تک نبود
    کاش بر لوحی که بر جان دل است
    واژه ی تلخ خیانت حک نبود

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

مهم نیست که او مال تو باشد... اگر می دانی در این جهان کسی هست که با دیدنش رنگ رخسارت تغییر می کند و صدای قلبت آبرویت را به تاراج میبرد مهم نیست که او مال تو باشد مهم این است؛ که فقط باشد زندگی کند لذّت ببرد و نفس بکشد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

خیسم ز گریه......تنهاترم نکن

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


روی قبرم بنویسید کبوتر شد و رفت
                                                                      زیر باران غزلی خواند ، دلش تر شد و رفت
چه تفاوت که چه خورده است غم دل یا سم
                                                                        آنقدر غرق جنون بود که پر پر شد و رفت
روز میلاد  ، همان روز که عاشق شده بود
                                                                            مرگ با لحظه ی میلاد برابر شد و رفت
او کسی بود که از غرق شدن می ترسید
                                                                               عاقبت روی تن ابر شناور شد و رفت
هر غروب از دل خورشید گذر خواهد کرد
                                                                      دختری ساده که یک روز کبوتر شد و رفت